Seneca yang Tua

Dari Wikipedia bahasa Indonesia, ensiklopedia bebas

Marcus Annaeus Seneca, yang dikenal sebagai Seneca yang Tua dan Seneca sang Retorikawan (/ˈsɛnɪkə/; 54 SM – s. 39 M), adalah seorang retorikawan dan penulis Romawi, yang lahir dari sebuah keluarga equestrian kaya asal Cordoba, Hispania. Seneca tinggal pada masa tiga kaisar signifikan; Augustus (memerintah 27 SM – 14 M), Tiberius (memerintah 14 M – 37 M) dan Caligula (memerintah 37 M – 41 M). Ia merupakan ayah dari filsuf Seneca yang Muda (Lucius) yang merupakan pengajar dari Nero.

Bacaan tambahan[sunting | sunting sumber]

  • Article by O. Rossbach in Pauly-Wissowa's Realencyklopädie, i. pt. 2 (1894)
  • Martin Schanz, Geschichte der römischen Litteratur, ii. 1 (1899)
  • The chapter on The Declaimers, in George Augustus Simcox, History of Latin Literature, i. (1883)
  • Teuffel-Schwabe, Hist. of Roman Literature (Eng. trans., 1900), p. 269

Tentang gaya Seneca, lihat:

  • August Ahlheim, De Senecae rhetoris usu dicendi (Giessen, 1886)
  • On the use of Seneca in the Gesta Romanorum, see Ludwig Friedländer, Darstellungen aus der Sittengeschichte Roms (Eng. trans., iii. p. 16 and appendix in iv.).
  • Eduard Norden, Die antike Kunstprosa (1898), p. 300
  • On his influence upon his son the philosopher, E. Rolland, De l'influence de Sénéque le père et des rhéteurs sur Sénéque le philosophe (1906)
  • Max Sander, Der Sprachgebrauch des Rhetor Annaeus Seneca (Waren, 1877-1880)

Pranala luar[sunting | sunting sumber]