Isabelle I dari Lorraine
Isabelle de Lorraine, lahir sekitar 1410,[1] meninggal di Angers 28 Februari 1453, merupakan adipatni Lorraine suo jure, adipatni Anjou, ratu Napoli melalui pernikahannya dengan René dari Anjou, comtesse Maine, Provence, Guise dan ratu Yerusalem.
Isabelle adalah putri sulung Charles II, adipati Lorraine, dan Margarete dari Pfalz. Setelah kematian saudara-saudaranya Louis dan Raoul, dia menjadi pewaris ayahandanya di Kadipaten Lorraine karena dia hanya memiliki seorang adinda yang tersisa, Catherine, yang menikah dengan markgraf Jakob I dari Baden. Isabelle adalah seorang wanita yang terpelajar, sangat cantik, pemberani, dan jenaka, dia juga digambarkan oleh orang-orang sezamannya sebagai ahli pembuat keputusan dalam keadaan sulit.
Referensi
[sunting | sunting sumber]- ^ Éditions Larousse, « Encyclopédie Larousse en ligne - Isabelle de Lorraine » sur www.larousse.fr
Sumber
[sunting | sunting sumber]- Bernhard Röse: Isabella (Herzogin von Lothringen). In: Johann Samuel Ersch, Johann Gottfried Gruber (Hrsg.): Allgemeine Encyclopädie der Wissenschaften und Künste. 2. Section: H – N. Band 24: Irland – Ismuc. Brockhaus, Leipzig 1845, S. 233–236.
- Auguste Vallet de Viriville: Isabelle de Lorraine. In: Nouvelle Biographie Générale. Band 26: Isaac – Joséphine. Didot, Paris 1858, Sp. 20–22.
- Detlev Schwennicke: Europäische Stammtafeln. Neue Folge Band 1, 2: Přemysliden, Askanier, Herzoge von Lothringen, die Häuser Hessen, Württemberg und Zähringen. Klostermann, Frankfurt am Main 1999, ISBN 3-465-03020-6, Tafel 205.
- Henry Bogdan: La Lorraine des ducs. Sept siècles d'histoire. Perrin, Paris 2005, ISBN 2-262-02113-9.