Gereja Ortodoks Serbia

Gereja Ortodoks Serbia Српска православна црква Srpska pravoslavna crkva
Pendiri	Santo Sava
Kemandirian	1219–1463 1557–1766 1920–sekarang
Pengakuan	1219 (otosefali) 1346 (patriarkat)
Primat	Patriark Serbia Irinej
Pusat	Begorad; secara tradisional di Biara Patriarkal Peć
Wilayah	Eropa Timur (Serbia, Bosnia dan Herzegovina, Montenegro, Kroasia, Makedonia, dan Slovenia)
Kepemilikan	Eropa Utara, Timur dan Barat, Amerika, Australia
Bahasa	Bahasa Serbia dan Bahasa Slavonik Gerejawi
Jumlah umat	15 hingga 16 juta
Uskup	58
Paroki	3.500
Situs web	www.spc.rs

Gereja Ortodoks Serbia (bahasa Serbia: Српска православна црква / Srpska pravoslavna crkva) adalah salah satu gereja Kristen Ortodoks yang merupakan gereja Ortodoks Slavia tertua kedua di dunia setelah Gereja Ortodoks Bulgaria.

Penganut Ortodoks Serbia merupakan kelompok mayoritas di Serbia, Montenegro, serta Republika Srpska di Bosnia dan Herzegovina. Gereja ini terdiri dari berbagai metropolis dan eparki yang terletak di Serbia, Bosnia dan Herzegovina, Montenegro, dan Kroasia, serta di berbagai belahan dunia yang menjadi tempat tinggal diaspora Serbia.

Gereja ini merupakan anggota komunion Ortodoks Timur yang independen. Gereja ini didirikan pada tahun 1219 oleh Santo Sava dengan nama Keuskupan Agung Žiča, dan statusnya lalu diangkat menjadi patriarkat pada tahun 1346. Patriarkat ini sempat dibubarkan oleh Kesultanan Utsmaniyah pada tahun 1766. Gereja Ortodoks Serbia modern didirikan kembali pada tahun 1920 setelah disatukannya Patriarkat Karlovci dengan Metropolitanat Beograd dan Metropolitanat Montenegro.

Bacaan lanjut

• Bataković, Dušan T., ed. (2005). Histoire du peuple serbe [History of the Serbian People] (dalam bahasa French). Lausanne: L’Age d’Homme. Pemeliharaan CS1: Bahasa yang tidak diketahui (link)
• Buchenau, Klaus (2014). "The Serbian Orthodox Church". Dalam Leustean, Lucian N. Eastern Christianity and Politics in the Twenty-First Century. London-New York: Routledge. hlm. 67–93. 
• Ćirković, Sima (2004). The Serbs. Malden: Blackwell Publishing. 
• Moravcsik, Gyula, ed. (1967) [1949]. Constantine Porphyrogenitus: De Administrando Imperio (edisi ke-2nd revised). Washington D.C.: Dumbarton Oaks Center for Byzantine Studies. 
• Ćurčić, Slobodan (1979). Gračanica: King Milutin's Church and Its Place in Late Byzantine Architecture. Pennsylvania State University Press. 
• Curta, Florin (2006). Southeastern Europe in the Middle Ages, 500–1250. Cambridge: Cambridge University Press. 
• Daskalov, Rumen; Marinov, Tchavdar, ed. (2013). Entangled Histories of the Balkans: Volume One: National Ideologies and Language Policies. BRILL. 
• Дучић, Нићифор (1894). Историја Српске православне цркве од првијех десетина VII в. до наших дана. Београд: Државна штампарија Краљевине Србије. 
• Дурковић-Јакшић, Љубомир (1951). Из историје Српске православне цркве. Београд: Научна књига.